نویسنده | ویلیام فاکنر |
مترجم | نجف دریابندری |
ناشر | چشمه |
اندازه کتاب | 14*21/ جلد نرم |
یادداشت مترجم:
«گور به گور» عنوانی است که من روی این رمان گذاشته ام، زیرا نتوانسته ام عنوان اصلی آن را به عبارتی که خود بپسندم به فارسی در آورم. «همچون که دراز کشیده بودم و داشتم میمردم» کوتاه ترین عبارتی است که به نظر من معنای عنوان اصلی را دقیقا بیان می کند.
این رمان را فاکنر در 1930- یک سال پس از «خشم و هیاهو»- نوشته است. خود او مدعی بود که نوشتن آن را در ظرف شش هفته – آن هم با کار شبانه، پای کوره آتش یک نیروگاه محلی – به پایان رسانده و پس از آن هم دستی در آن نبرده است؛ ولی ساختمان داستان و ظرافت پیوندهای آن چنان است که خواننده گمان می کند باید بیش از اینها وقت و عرق ریزی روح، صرف پروراندن آن شده باشد. در هر حال، این رمان را بسیاری از منتقدان ساده ترین و در عین حال کامل ترین رمان فاكنر می دانند، برخی حتی آن را شاهکار او نامیده اند. آنچه مسلم است، این رمان همیشه مدخل خوبی به دنیای شگفت و پر آشوب داستان های فاکنر به شمار رفته است؛ اگرچه در مورد همین رمان هم باید گفت که سادگی آن تا حدی فریبنده است و دقایق و ظرایف آن غالبا در نگاه اول آشکار نمی شود.
نظری درباره این کتاب دارید ؟